ارمنی بود و ارمنی زاده،
ظرف خالی گرفت در دستش
آمد و توی صف نذری گفت:
السلام علیک یا دردانه
پچ پچی دور او براه افتاد،
عده ای خنده ، عده ای مبهوت
زیر لب دختری غضب میکرد:
مردک ارمنی دیوانه!
سرخود را گرفت پایین تر،
بغض تلخی گرفت جانش را:
من محب حسین و اولادش...
آشنایم نه اینکه بیگانه
ابر مستی تیره گون شد باز بی حد گریه کرد
با غمت گاهی نباید ساخت باید گریه کرد
امتحان کردم ببینم سنگ می فهمد تو را
از تو گفتم با دلم کوتاه آمد گریه کرد
ای که از بوی طعام خانه ها خوابت نبرد
مادرم نذر تو را هر وقت «هم زد» گریه کرد
با تمام این اسیران فرق داری قصه چیست؟
هر کسی آمد به احوالت بخندد گریه کرد
از سر ایمان به داغت گاه می گویم به خویش
شاید آن شب «زجر» هم وقتی تو را زد گریه کرد
وقت غسلت هم به زخم تو نمک پاشیده شد
آن زن غساله هم اشکش در آمد گریه کرد
کاظم_بهمنی
آقا سلام برغزل اشک ماتمت
بر مسجد و حسینیه و روضه و دمت
چندی گذشت در غم هجران اشک تو
پرمی کشید دل به هوای محرّمت
آقا سلام ماه محرّم شروع شد
آمد بهار زخم دل ما و مرهمت
خون می شود دل همه عالم زه قصه ی
آن لحظه های آخر و گودال و آن غمت
در بین روضه غم دل من را گرفته بود
وقتی رسید روضه به انگشت و خاتمت
ما بین این همه غم و اشک وفراق وداغ
ای زینب آمدم که شوم یار و همدمت
زینب چه قدر شکل جوان مادرت شدی
با صورت کبود و همان قامت خمت
دل گفته ای از : وحید محمدی
آدرس وبلاگ :
www.y-a-zahra.blogfa.com
شبی ساکت و دلگیر
خودم بودم و قلبی که ز غم بسته به زنجیر
و نزدیک اذان بود
که پیچید در آفاق همه نغمه تکبیر
سخت آشفته و غمگین بودم
به خودم می گفتم:
بچه ها تنبل و بد اخلاقند
دست کم میگیرند،
درس ومشق خود را…
باید امروز یکی را بزنم، اخم کنم
و نخندم اصلا
تا بترسند از من
و حسابی ببرند…
ای دل اگر عاشقی عشق خدا حیدر است
دلبر تو هر که هست دلبر ما حیدر است
رشته حبل المتین بعد نبی جانشین
معنی اکمال دین گفته خدا حیدر است
احمد نیکو سرشت بر در دلها نوشت
معنی باغ بهشت شاه ولا حیدر است
آنکه ز خلقش خدا گفته به خود مرحبا
حضرت مشکل گشا شیر خدا حیدر است
بر همه مولاست او شافع فرداست او
قبله دلهاست او رمز دعا حیدر است
خاک درش تاج سر گشته به اهل نظر
رهبر و مولای هر شاه و گدا حیدر است
گل شده خوش رنگ و بو از نفس پاک او
کوری چشم عدو رهبر ما حیدر است
حب علی دین من مظهر آیین من
ای دل مسکین من مهر و وفا حیدر است
دارو ندار نبی باغ و بهار نبی
یاور و یار نبی در همه جا حیدر است
سینه غم می درد ناز تو را می خرد
آنکه تو را می برد کرب و بلا حیدر است
مولای ما نمونهٔ دیگر نداشته است
اعجاز خلقت است و برابر نداشته است
وقت طواف دور حرم فکر می‌کنم
این خانه بی دلیل ترک برنداشته است
دیدیم در غدیر که دنیا به جز علی
آیینه ای برای پیمبر نداشته است
دست‌هایت را که در دستش گرفت آرام شد
تازه انگاری دلش راضی به این اسلام شد
دست‌هایت را گرفت و رو به مردم کرد و گفت:
مومنین! ( یک لحظه اینجا یک تبسم کرد و گفت:)
خوب می‌دانید در دستانم اینک دست کیست؟
نام او عشق است، آری می‌شناسیدش : علی ست (۱)
من اگر بر جنگجویان عرب غالب شدم
با مددهای علی ابن ابی طالب شدم
ای آرزوی آل محمد ظهور کن
این شام تیره را به رخت صبح نور کن
موسای اهل بیت بر افکن ز رخ نقاب
این گوی خاک را زکرم، کوه طور کن
تا فاطمه به قامت رعنات بنگرد
از کوچه های شهر مدینه عبور کن
این فیل فتنه را که شده خادم الحرم
بایک نهیب حیدری از کعبه دور کن
با قسط و داد و عدل رسول خدا بیا
مثل علی مبارزه باظلم و زور کن
گرگ درنده ریخته در مسجد الرسول
ای وارث پیبمر اعظم ظهور کن
غمخانه مانده خانه زهرا پس از رسول
این خانه را دوباره بهشت سرور کن
مارا که بی تو آب گل آلوده گشته ایم
بایک نگاه، جام شراب طهور کن
تاخون شود به چشم ترت اشک انتظار
((میثم))هماره این غزلت را مرور کن
دویدم و دویدم
سر کوچه رسیدم
بند دلم پاره شد
از اون چیزی که دیدم
بابا میون کوچه
افتاده بود رو زمین
مامان هوار می‌زد
شوهرمو بگیرین
