ازعمار یاسر نقل است که گفت ، در مقابل علی علیه السلام بودم ناگاه بر آن حضرت مردی وارد شد و گفت : یا امیرالمو منین من پناهنده هستم به شما و شکایت دارم از مصیبتی که بر من وارد شده و مرا مریض کرده است . آن حضرت فرمود : قصه تو چیست ؟
عرض کرد : فلان شخص زن مرا گرفته و تفرقه انداخته است ، بین من و زوجه من جدایی انداخته است حال آنکه من شیعه شما هستم .
آن حضرت فرمان داد که آن فاسق فاجر را نزد من بیاور .
اصحاب علی علیه السلام گفتند : یا امیرالمو منین ! ای کاش از آنچه که از پیغمبر به شما رسیده ، برای اطمینان خاطر به ما چیزی نشان می دادی ؟
فرمود : اگر یکی از عجایب مرا ببینید کافر می شوید ، و می گویید ساحر و دروغگو و کاهن است ، و تازه این بهترین سخن شما درباره من است .
گفتند : همه ما می دانیم که تو وارث پیغمبری ، و علم او به تو رسیده .
فرمود : علم عالم سخت و محکم است ، و جز مو منی که خدا قلبش را برای ایمان آزموده باشد ، و به روحی از خود تاییدش کرده باشد ، تاب تحمل آن را ندارد .
از نبى اکرم صلّى اللَّه علیه و اله و سلّم روایت شده همانا آن
حضرت فرمود: که براى برادرم علی بن ابى طالب علیه السّلام
فضیلتهاى بىشماریست هر کس یکى از آنها را نقل کند و
اقرار هم به آن فضیلت داشته باشد خداوند گناهان گذشته و
آیندهى او را بیامرزد و هر کس فضیلتى را از او بنویسد تا آنگاه
که آن نوشته باقى باشد فرشتگان برایش طلب آمرزش کنند
و هر کس فضیلتى از آنها را گوش دهد خداوند گناهانى را که
بوسیله گوش انجام داده بیامرزد و هر کس به فضیلتى از فضائل
او نگاه کند گناهانى که بوسیله چشم انجام داده آمرزیده شود.
و نیز رسول خدا فرمود: که دوستى على عبادت است، خدا
ایمان بنده اى را نمى پذیرد مگر به وسیله دوستى على و
دورى از دشمنان او
پیامبر اکرم صلی الله علیه و اله فرمودند:
هر کس به نوشته ای از فضایل علی علیه السلام نظر کند
خداوند گناهانی را که با چشم خود مرتکب شده است
می بخشد
