آرامش به این نیست که گناهان گذشته را فراموش کنى و یا به مرگ و مجازات آینده فکر نکنى!
غفلت از گذشته و آینده تنها یک آرامش سطحى و کاذب مى‌آورد،
آرامش عمیق و واقعى در این است که درباره گذشته و آینده‌ات بارها با خدا حرف بزنى و مناجات کنى؛ آنگاه این خداست که به تو آرامش می‌دهد و تو را نوازش مى‌کند.
استاد پناهیان
